Όταν κάνει το παιχνίδι του αυτός ο Ολυμπιακός, δύσκολα αντιμετωπίζεται!

Ο Ολυμπιακός επί Μεντιλίμπαρ είναι μία άλλη ομάδα. Άλλη ομάδα από αυτή του Μαρτίνεθ, άλλη από αυτή του Καρβαλιάλ, όπως και τελείως διαφορετική από τις υπόλοιπες ανταγωνίστριες. Σε τρεις μήνες, οι «ερυθρόλευκοι» έχουν καταφέρει να πετύχουν συγκλονιστικά πράγματα, γράφοντας ιστορία με τη συμμετοχή στον τελικό του Europa Conference League. Αξιοζήλευτο ασφαλώς, πού να έρθει και το τρόπαιο! Βέβαια, μέχρι τότε έχουν χρόνο ο Βάσκος και οι παίκτες του για να προετοιμαστούν κατάλληλα.

Το δύσκολο βράδυ με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, κυρίως από πλευράς εμφάνισης, έπρεπε να μείνει πίσω. Ο «Μέντι» αποφόρτισε με τις δηλώσεις και τις ομιλίες του στου Ρέντη τους ποδοσφαιριστές του, πήρε πάνω του όλο το βάρος και τους έδωσε να καταλάβουν πως πρέπει να βγάλουν αντίδραση, κυνηγώντας τον μοναδικό εγχώριο στόχο που τους έχει απομείνει. Σύμφωνοι, η ιστορία του Ολυμπιακού δεν του επιτρέπει να πανηγυρίζει την 3η θέση, αλλά μόνο για τους τίτλους. Ωστόσο, από τη στιγμή που έφτασαν, όπως έφτασαν, τα πράγματα ως εδώ… το μη χείρον βέλτιστον μετράει.

Οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν στο χορτάρι του «Γεώργιος Καραϊσκάκης» όλα όσα έπρεπε να κάνουν. Κυρίαρχοι στο μεγαλύτερο διάστημα, πειστικοί με το μάτι να γυαλίζει, ανά διαστήματα απολαυστικοί. Τη δεδομένη στιγμή, και όχι μόνο, το σύνολο του Μεντιλίμπαρ είναι αρκετά καλύτερο από αυτό του Αλμέιδα. Το επιβεβαίωσε στην «OPAP Arena» τη 2η αγωνιστική, όπου κανείς δεν ξέρει πώς αυτή η νίκη δεν ήρθε. Το έκανε ξανά στο Φάληρο, όπου άφησε λιγοστά περιθώρια ελπίδας στον αντίπαλο, ο οποίος έπαιζε τον δικό του τελικό.

Το ματς ξεκινά και το ασφυκτικό πρέσινγκ των Πειραιωτών δεν επιτρέπει στον αντίπαλο να παίξει. Συνεχόμενα γεμίσματα με στόχο να φύγει ο Γκαρσία στο ξέφωτο, άντε να πάει στο ένας με έναν ο Ελίασον. Αυτό και τέλος! Οι γραμμές των γηπεδούχων ήταν ψηλά στο γήπεδο, οι συγκλονιστικοί Έσε-Όρτα όργωναν το χορτάρι, αλλά οι κακές επιλογές στο τελευταίο τρίτο δεν του επέτρεπαν να βρει το γκολ που δικαιούνταν.

Βεβαίως, ήταν λογικό εξαιτίας των μεγάλων ρίσκων και των υπερβολικών μέτρων που έπαιρναν στο γήπεδο οι «ερυθρόλευκοι» να δουν και την ΑΕΚ να απειλεί. Μία με το κακό κοντρόλ του Γκαρσία που πρόλαβε να απομακρύνει ο Ροντινέι, αν και βρισκόταν σε δύσκολη γωνία και με τον Τζολάκη να του μειώνει την ορατότητα και άλλη μία όταν ο Ποντένσε αντί να δώσει μια απλή πάσα ή να σουτάρει, πήγε να περάσει τρεις φορές τον ίδιο αντίπαλο και η κατάληξη ήταν η ευκαιρία του Ελίασον. Αυτά και τέλος. Οι άλλες φάσεις, ήρθαν πριν το τελευταίο σφύριγμα…

Η εικόνα του Ολυμπιακού το προηγούμενο διάστημα, είχε φοβίσει ασφαλώς την ΑΕΚ. Γιατί αν δεν είχε συμβεί αυτό, οι «κιτρινόμαυροι» θα έβγαιναν να πρεσάρουν ψηλά, να κλέψουν μπάλες. Όχι να παίξουν διαρκώς με γεμίσματα από την άμυνά τους, έχοντας ένα μονότονο παιχνίδι με βαθιές μπαλιές. Το μομέντουμ ασφαλώς και ήταν για τους γηπεδούχους, αλλά δεν είχε επικυρωθεί με ένα γκολ. Δεν πτοήθηκαν, μπήκαν με την ίδια προσήλωση και στο δεύτερο μέρος. Το τέμπο ανεβοκατέβαινε ανάλογα με τα κέφια των Πειραιωτών, οι οποίοι ήλεγχαν απόλυτα το παιχνίδι και έμοιαζε θέμα χρόνου να έρθει το γκολ. Όπως και έγινε, από το πείσμα του Ελ Κααμπί και την άψογη εκτέλεση του Όρτα για το 1-0.

Οι δεύτερες μπάλες, συχνά-πυκνά και οι πρώτες, πήγαιναν σε ερυθρόλευκα πόδια. Η ένταση των παικτών του Ολυμπιακού παρά τα υψηλών απαιτήσεων παιχνίδια κόντρα στην Άστον Βίλα ήταν σαφώς μεγαλύτερη από των αντιπάλων τους. Το μάτι γυάλιζε, δεν μπορούσαν να δεχτούν και δεύτερη στη σειρά ήττα μετά από αυτή της Τούμπας. Ο εγωισμός τους θίχτηκε. Λογικό, όταν προ ημερών έχουν αποκλείσει την 4η ομάδα της Αγγλίας, την οποία έτρεξαν -από ζήλο- οι παντογνώστες (δεν…) και αλαζόνες να χαρακτηρίσουν Πανιώνιο και Λαμία. Δεν μπορούν να χωρέσουν στο μυαλό τους πώς η ομάδα του… Καρβαλιάλ, παίζει σε τέτοιο τέμπο και επίπεδο, που δεν μπορούν να την παίξουν.

Αυτό το φοβερό και τρομερό σύνολο, που έχει χαρίσει μεγάλες συγκινήσεις το τελευταίο τριήμερο σε εκατομμύρια οπαδούς. Το οποίο έχει μάθει υπό την καθοδήγηση αυτού του πανέξυπνου και ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου προπονητή να κυριαρχεί απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο. Είναι δύσκολο, αρκετές φορές και ακατόρθωτο, να παίξεις αυτή την ομάδα, όταν βρεθεί στην καλή της ημέρα. Στην κακή της και όταν κάνει λάθη, ασφαλώς και είναι ευάλωτη, αλλά δεν θα συμβαίνει αυτό συνεχώς…

ΥΓ. Μεγάλος παλίκαρος ο Αποστολόπουλος! Ο μικρός μεγαλώνει απότομα και του αξίζουν όλα τα μπράβο, όπως και στον μάγκα προπονητή του που τον έριξε στα βαθιά...

Follow @giorgostsanakas